Op de vroege ochtend zit hoog boven de grond een kraanmachinist in de cabine van zijn hijskraan. Hij knijpt zijn ogen half dicht tegen de laagstaande zon.

In een afgezette straat staat een grote kraanwagen. De kraanwagen is volledig uitgevouwen. De kraanmachinist heeft zich naar boven gehesen om vanuit de cabine te werken. Hij had er voor kunnen kiezen om met een afstandsbediening rond te lopen. Wellicht dat hij vanwege het heldere uitzicht op deze zonnige ochtend voor de weg naar boven koos. 

De kraanmachinist en zijn uitzicht

Daarentegen heeft hij waarschijnlijk helemaal geen tijd om van het uitzicht te genieten. Ten eerste omdat er op de grond bouwvakkers rondlopen die wachten op de volle grindzakken die aan zijn kraan hangen. Ten tweede omdat hij moet opletten dat niemand zo’n volle grindzak op zijn kop krijgt.

Op de plaats van bestemming wordt zo’n grindzak aan de onderkant opengesneden. En in plaats van de lege grindzak daar van de kraan te halen, wordt deze terug getakeld naar de plaats waar deze vandaan komt. Het is een potsierlijk gezicht, zo’n leeg omhulsel in de wind te zien bungelen, maar de kraanmachinist maakt zich er niet druk om. Hij wil van de ‘windvaan’ af. Beneden wacht namelijk een nieuwe lading om gehesen te worden; de dag duurt nog lang en is net begonnen.

Eye Print

‘Ik print, dus ik ben.’

Een foto die niet is afgedrukt op papier, is als een foto die niet is gemaakt. Iedereen die een afgedrukte foto in handen heeft gehad, weet dat de tactiele ervaring ongeëvenaard is. Daarom drukt Renske al haar foto’s, die ze goed vindt, af. Elke week plaatst ze – onder de noemer Eye Print – een digitale foto van een fotoprint online. Ze plaatst de foto met een korte beschrijving hoe de foto tot stand kwam en waar deze over gaat.