Tjeerd Top speelt de haren van zijn strijkstok stuk met een uitvoering van Stairway to Heaven van Led Zeppelin.

In een zaal van VondelCS vindt aan het eind van een werkdag een kamermuziekconcert plaats. Op het podium staat plaatsvervangend concertmeester van het Koninklijk Concertgebouworkest Tjeerd Top. Het Concertgebouworkest speelt diezelfde avond een programma onder de noemer ‘pop-art’. Het kamermuziekconcert is een zogenaamde ‘appetizer’. Kortom, een voorproefje voor het concert in de Grote Zaal van het Amsterdamse Concertgebouw.

Stairway to Heaven verlicht de zaal

De zaal is verduisterd. Er brandt een spot en Tjeerd staat stralend in het middelpunt. In tegenstelling tot wat iedereen verwacht speelt hij geen klassieke muziek. Daarentegen speelt hij tot ieders verbazing een rockende versie van Stairway to Heaven van Led Zeppelin.

Als de muziek na een rustig begin op stoom komt, wordt het muisstil in de zaal. Publiek tikt met de voeten de maat mee. Iemand begint subtiel te ‘head bangen’. Tjeerd haalt snuivend adem en staat bijna te dansen op zijn plek. Hij speelt zichtbaar de haren van zijn strijkstok stuk.

De spanning neemt merkbaar toe onder de mensen in het publiek. Enerzijds wil men dat Tjeerd doorgaat en doorgaat. Men wil meegesleept worden. Anderzijds wil men dat hij stopt om in een grandioos te applaus uit te barsen. Waarom? Omdat iedereen eindelijk wil laten merken: deze prestatie van Tjeerd is Top!

Eye Print

‘Ik print, dus ik ben.’

Een foto die niet is afgedrukt op papier, is als een foto die niet is gemaakt. Iedereen die een afgedrukte foto in handen heeft gehad, weet dat de tactiele ervaring ongeëvenaard is. Daarom drukt Renske al haar foto’s, die ze goed vindt, af. Elke week plaatst ze – onder de noemer Eye Print – een digitale foto van een fotoprint online. Ze plaatst de foto met een korte beschrijving hoe de foto tot stand kwam en waar deze over gaat.