Op een bouwplaats heeft een bouwvakker wat gereedschappen op de vloer laten liggen. Mooi uitgelicht in het licht van een bouwlamp vormen een borstel, een schuurblokje en een schroevendraaier een onverwacht stilleven.

Bekoring van de bouwplaats

Een bouwvakker, laten we hem Jan noemen, is niet bezig met de esthetische schoonheid van zijn werkplek. Jan is een vakman. Als zodanig maakt hij, een bouwvakker is altijd een hij, de mooiste dingen. Vakwerk.

Jan sloopt en metselt muren. Hij timmert kozijnen op maat, schuurt deurposten en maakt bekistingen om monumentale onderdelen van het betreffende pand te beschermen. Jan houdt ook zijn werkplek schoon, want anders kan hij niet zien wat hij doet. Daarom gebruikt hij in slechtverlichte ruimten altijd een bouwlamp, zodat hij goed ziet waar hij mee bezig is.

Als professioneel bouwvakker houdt Jan zijn gereedschappen in de buurt, zodat hij nooit misgrijpt als hij ze nodig heeft. Hij laat ze liggen op de plek waar hij bezig is, als hij pauze neemt. Dan kan hij ze niet kwijtraken, als hij ze onnadenkend op een onlogische plaats neerlegt.

Stilleven van alledaagsheid

Als Jan zijn werkplek verlaat, blijven zijn gereedschappen die hij op dat moment gebruikt achter. Een borstel. Een schuurblokje. En een schroevendraaier. In het licht van een bouwlamp. Ze liggen op een mooie versleten ogende houten vloer. Zo vormen ze een toevallig gerangschikt stilleven van alledaagsheid. En zo worden ze vastgelegd.

Wanneer Jan terugkeert van zijn pauze, gaat hij weer aan het werk en komt aan dit stilleven een einde.

Eye Print

‘Ik print, dus ik ben.’

Een foto die niet is afgedrukt op papier, is als een foto die niet is gemaakt. Iedereen die een afgedrukte foto in handen heeft gehad, weet dat de tactiele ervaring ongeëvenaard is. Daarom drukt Renske al haar foto’s, die ze goed vindt, af. Elke week plaatst ze – onder de noemer Eye Print – een digitale foto van een fotoprint online. Ze plaatst de foto met een korte beschrijving hoe de foto tot stand kwam en waar deze over gaat.